Binnenkort wordt Marie-Cecile Moerdijk 94 jaar. Ze is voor sommigen nog een ‘Bekende Nederlander’: zangeres, auteur en Ridder in de Orde van Oranje-Nassau.
We zijn benieuwd hoe ze nu in het leven staat en zichzelf redt in het dagelijks leven. Tegenwoordig is Marie-Cecile afhankelijk van haar rolstoel. Desondanks deze fysieke beperking blijft ze een tevreden en gelukkig mens. Ook nu nog blijft ze schrijven. Ze heeft een vulpen waarmee ze al 60 jaar schrijft!
Leefgemeenschap: alleenwonend maar toch samen
Sinds 8 jaar woont Marie-Cecile in een leefgemeenschap voor kunstzinnige ouderen in Tilburg. Deze gemeenschap is een bonte verzameling mensen die ieder op hun eigen wijze zich creatief blijven uiten.
Als we aanbellen horen we haar zingen. Als ze de deur opent kijken twee twinkelende ogen ons aan.
“Kom binnen” zegt ze vriendelijk. We komen in een ruime, sfeervolle ruimte met grote boekenkasten aan de wanden. De kamer staat vol met leuke spulletjes. Het is ongelooflijk dat deze vrouw bijna 94 is! Ze is op ‘gevorderde leeftijd’. Toch kan ze zich nog behoorlijk druk maken over onrechtvaardigheid of iets dat haar ergert. Haar optimisme voert echter duidelijk de boventoon.
Ik ben de gastvrouw
Marie-Cecile vertelt: “Ik woon hier nu 8 jaar en ik heb het goed naar mijn zin. Iedere eerste woensdag van de maand is er een poëzie middag voor de bewoners en komt er een vaste groep bij elkaar. Ik ben dan de gastvrouw en nodig iedereen uit om zijn/haar zegje te doen. Ik praat de middag aan elkaar en geef iedere deelnemer het woord.” De deelnemers dragen een zelfgemaakt, of bestaand gedicht voor. Een medebewoner zorgt voor begeleiding.
Tegenslagen in je leven maken je sterk
“Ja, ik heb een bewogen leven geleid met veel ups en downs. Maar heel belangrijk is dat je om jezelf kunt lachen”. Terwijl ze dit zegt twinkelen haar ogen ondeugend.
Het verleden
Vroeger woonde Marie-Cecile op een grote boerderij. Ze werd vaak gevraagd om te zingen of een voordracht te doen, zowel in binnen- als in het buitenland. ”Ik houd niet van de rode loper, maar ik vind het heerlijk om verhalen te vertellen.” En dat is Marie-Cecile: een geboren verhalenverteller.
Zelfstandigheid
Marie-Cecile is tegenwoordig erg afhankelijk van haar rolstoel.
Ze heeft ooit huishoudelijke hulp gehad maar tegenwoordig doet ze het alleen. Het kost heel veel tijd maar het geeft haar voldoening. ”Ik praat tegen mezelf als ik bezig ben, want dan blijf ik bij de les”, lacht ze.
Verjaardagen
Marie-Cecile zegt: “Zeker op mijn leeftijd is het onzinnig om maar 1 dag per jaar je verjaardag te vieren. Iedere dag is het waard gevierd te worden. Mensen mogen elkaar iedere dag feliciteren.”
Tip van Marie-Cecile
“Zelfrespect hebben is een belangrijke voorwaarde! Jezelf toespreken en belonen als je iets goed gedaan hebt. Ik ben de hele dag tegen mezelf aan het praten.”